ភូមិណាដូ ជាភូមិជនជាតិភាគតិចរបស់ជនជាតិយី ដែលស្ថិតនៅស្រុកយ៉ាន់សាន មណ្ឌលស្វយ័តជនជាតិជួង ជនជាតិមា វេនសាន ខេត្តយូណាន។ ភូមិណាដូមានចំនួន៧២គ្រួសារស្នាក់នៅនិងមានចម្ងាយ៣៥គីឡូម៉ែត្រពីទីប្រជុំជនស្រុក ។ នៅចុងឆ្នាំ២០១៣ ភូមិនេះត្រូវបានកំណត់ជាភូមិក្រីក្រដោយយោងតាមស្តង់ដារពាក់ព័ន្ធ កុមារភាគច្រើនជាកុមារដែលឪពុកម្តាយទុកនៅផ្ទះ។
លោកស្រី Zhang Pingជាអ្នកគ្រូរបាំដែលធ្វើការងារជាង២០ឆ្នាំ ស្រុកកំណើតលោកស្រីនៅស្រុកយ៉ាន់សាន ប៉ុន្តែលោកស្រីធ្វើការនិងរស់នៅនៅទីក្រុងប៉េកាំងជាយូរឆ្នាំមកហើយ។ ឆ្នាំ ២០១៦ លោកស្រីបានមើលឃើញដោយចែកដន្យនូវរូបថតកុមារក្នុងភូមិណាដូស្រុកយ៉ាន់សានក្នុងWetchat ពេលនោះលោកស្រីបានសម្រេចចិត្តក្នុងការធ្វើអ្វីបន្តិចបន្តួចដើម្បីកុមារ។ លោកស្រី Zhang Ping និងស្វាមីខ្លួនបានបង្កើតផែនការឈ្មោះ “ផែនការពពកចម្រុះពណ៌”គឺឆ្លងកាត់ការបង្រៀនដោយស្ម័គ្រចិត្តនិងឧបត្ថម្ភធនសម្រាប់កុមារមកពីគ្រួសារក្រីក្រដើម្បីរៀនរបាំ ជួយកុមារនៅក្នុងភូមិស្វែងរកអត្ថន័យថ្មីនៃជីវិត។
ចាប់តាំងពីពេលនោះមក រាល់ពេលវិស្សមកាលរដូវក្តៅនិងរដូវរងា លោកស្រី Zhang Ping និងស្វាមីត្រូវទៅភូមិណាដូដើម្បីបង្រៀនក្មេងៗរាំ ពេលធម្មតាបានអញ្ជើញគ្រូបង្រៀន និងអ្នកស្ម័គ្រចិត្តក្នុងតំបន់មកបង្រៀនដោយឥតគិតថ្លៃ។ នៅឆ្នាំ ២០១៩ ភូមិណាដូទាំងអស់ត្រូវបានដកចេញពីបន្ទាត់ក្រីក្រ ហើយលោកស្រី Zhang Ping ក៏បានលាលែងការងារពីទីក្រុងប៉េកាំងហើយវិលត្រឡប់ទៅស្រុកកំណើតលោកស្រីវិញ ដើម្បីបង្កើត“ មជ្ឈមណ្ឌលសេវាកម្មអ្នកស្ម័គ្រចិត្តគម្រោងពពកចម្រុះពណ៌” នៅក្នុងភូមិណាដូ។
លោកស្រី Zhang Ping និងស្វាមីមិនត្រឹមតែបង្រៀនក្មេងៗរាំប៉ុណ្ណោះទេពួកគេថែមទាំងទាក់ទងក្នុងការជួយក្មេងៗចំនួន៦២នាក់ដែលមកពីភូមិជុំវិញភូមិណាដូចំនួន១៧ភូមិចូលក្នុងសាលាសិល្បៈនៅទីក្រុងគុនមីញរៀនសិល្បៈរបាំ ហើយជួយដោះស្រាយបញ្ហានៃការបង់ថ្លៃសិក្សានិងការរស់នៅ។
ការចូលរួមវិភាគទានរបស់លោកស្រីZhang Ping និងស្វាមីត្រូវបានអ្នកភូមិបានឃើញហើយពួកគេបានក្លាយជា“ គ្រួសារទី ៧៣” នៅក្នុងភូមិណាដូ។ កុមារទាំងអស់ហៅលោកស្រីZhang Pingថា "អាម៉ី" ដែលមានន័យថាម្តាយក្នុងភាសាតាមតំបន់នោះ។
ពេលអនាគតលោកស្រី Zhang Pingសង្ឃឹមថានឹងបន្តអនុវត្ត “ ផែនការពពកចម្រុះពណ៌” និងជួយកុមារកាន់តែច្រើនផ្លាស់ប្តូរវាសនារបស់ពួកគេ។ លោកស្រីក៏សង្ឃឹមថាកុមារទាំងនេះនឹងជួយដល់ប្រជាជនក្នុងភ្នំដែលត្រូវការការជួយឧបត្ថម្ភផងដែរ៕
ប្រភពរូបថត៖Chen Xinbo
អ្នកសារព័ត៌មាន៖ លីហ្សា