មិនថាសុន្ទរកថាស្តីពីគោលនយោបាយការទូតដែលលោក Joe Biden ប្រធានាធិបតីអាមេរិកបានថ្លែងក្នុងក្រសួងការបរទេសអាមេរិកនាពេលថ្មីៗកន្លងទៅនេះ ឬក៏សកម្មភាពជាបន្តបន្ទាប់នៃក្រុមការទូតរបស់សហរដ្ឋអាមេរិកបន្ទាប់ពីឡើងកាន់មុខតំណែងក្តី សុទ្ធតែបានបញ្ជូនព័ត៌មានដ៏សំខាន់មួយគឺ ការស្តារទំនាក់ទំនងជាមួយសម្ព័ន្ធមិត្តឡើងវិញ ជាកិច្ចការអាទិភាពក្នុងតារាងរបៀបវារៈនៃរដ្ឋាភិបាលអាមេរិកអាណត្តិនេះ ហើយប្រការនេះគឺដើម្បីសម្រេចគោលដៅបន្ទាន់បន្ថែមទៀតមួយពោលគឺ បង្កើតឡើងវិញនូវសម្ព័ន្ធដែលចាត់ទុកប្រជាធិបតេយ្យជាទស្សនៈតម្លៃសំខាន់ ។
ប៉ុន្តែតើសម្ព័ន្ធបែបនេះមានកម្លាំងទាក់ទាញយ៉ាងណា?
ប្រទេសជារដ្ឋសមាជិកសហភាពអឺរ៉ុបបានបង្ហាញឥរិយាបថភ្លាមៗ ។ កាលពីថ្ងៃទី៥ខែកុម្ភៈ លោកស្រី Angela Merkel នាយករដ្ឋមន្ត្រីអាល្លឺម៉ង់បានថ្លែងថា ពិតមែនតែអឺរ៉ុបនិងសហរដ្ឋអាមេរិកមានមតិឯកភាពគ្នាជាច្រើនក៏ដោយ ក៏ប៉ុន្តែអឺរ៉ុបនៅតែត្រូវការ “គោលនយោបាយអំពីប្រទេសចិន”ដ៏ឯករាជ ។ កាលពីថ្ងៃទី៤ខែកុម្ភៈ លោក Emmanuel Macron ប្រធានាធិបតីបារាំងក៏បានបង្ហាញឥរិយាបថដូចគ្នាផងដែរ ដោយអះអាងថា ទោះបីជាសហភាពអឺរ៉ុបនិងសហរដ្ឋអាមេរិកមានទស្សនៈតម្លៃរួមក៏ដោយ ក៏ប៉ុន្តែមិនគួររួមសហការជាមួយសហរដ្ឋអាមេរិកដើម្បីបដិបក្ខគ្នាជាមួយប្រទេសចិននោះទេ ។
ជាការពិត ក្នុងយុគសម័យធ្វើសកលភាវូបនីយកម្ម ផលប្រយោជន៍របស់ប្រទេសនានាមានទំនាក់ទំនងយ៉ាងជិតស្និទ្ធជាមួយគ្នា ហើយជំងឺកូវីដ១៩នាំឱ្យទូទាំងពិភពលោកយល់ឃើញកាន់តែស៊ីជម្រៅនូវសារសំខាន់នៃសាមគ្គីភាពនិងកិច្ចសហប្រតិបត្តិការ ។ ដោយឡែក លោក Joe Biden ប្រធានាធិបតីអាមេរិកក៏គូសបញ្ជាក់ពីភាពចាំបាច់នៃការធ្វើកិច្ចសហប្រតិបត្តិការជាមួយប្រទេសចិនផងដែរ ។ អ៊ីចឹង ហេតុអ្វីបានជាប្រទេសដទៃទៀតនឹងជ្រើសរើសការឈរនៅជាមួយប្រទេសចិនឬប្រទេសអាមេរិក ព្រមទាំងបដិបក្ខគ្នាជាមួយចិននិងធ្វើឱ្យប៉ះពាល់ដល់ផលប្រយោជន៍ផ្ទាល់ខ្លួនដើម្បីផលប្រយោជន៍របស់សហរដ្ឋអាមេរិក?
មិនថារដ្ឋាភិបាលអាមេរិកអាណត្តិថ្មីបានពិពណ៌នា “ប្រជាធិបតេ្យ”ឱ្យបានល្អលើសលប់យ៉ាងណាក៏ដោយ ក៏មិនអាចបិទបាំងភាពវឹកវរគ្រប់បែបយ៉ាងក្នុងសង្គមសហរដ្ឋអាមេរិកផងដែរ ។ សូម្បីតែមតិសាធារណៈក្នុងប្រទេសអាមេរិកក៏និយាយដោយសោកស្តាយថា សហរដ្ឋអាមេរិកនាពេលបច្ចុប្បន្ន បានបាត់បង់សមត្ថភាពក្នុងការហៅខ្យល់និងភ្លៀងនៅប្រទេសប៉ែកខាងលិច ។
រីឯការរីករាលដាលនៃជំងឺកូវីដ១៩បានលាតត្រដាងនូវធាតុពិតនៃទំនាក់ទំនងជា “សម្ព័ន្ធមិត្តប៉ាស្ទីក”រវាងអាមេរិកនិងសហភាពអឺរ៉ុប ។ ពីការទប់ស្កាត់ទៅវិញទៅមកនូវសម្ភារៈសម្រាប់ប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងជំងឺកូវីដ១៩ដូចជាម៉ាស់ជាដើម ដល់ការឈ្លោះគ្នាដើម្បីដណ្តើមយកវ៉ាក់សាំង អ្វីដែលហៅថា “សម្ព័ន្ធទស្សនៈតម្លៃរួម”បានបង្ហាញនូវមុខមាត់ពិតនៃភាពអាត្មានិយមនៅចំពោះមុខផលប្រយោជន៍ ។ ប្រការនេះបានបញ្ជាក់ថា អ្វីដែលហៅថា “សម្ព័ន្ធទស្សនៈតម្លៃរួម”ដែលចាត់ទុកនយោបាយភូមិសាស្ត្រជាគោលដៅប្រហែលគ្រាន់តែជាពាក្យស្លោកប៉ុណ្ណោះវាមិនអាចទទួលបានលទ្ធផលអ្វីនៅទីបញ្ចប់ឡើយ ៕