មានទឹកដីដ៏ស្អាតនិងអស្ចារ្យមួយ ត្រូវមនុស្សហៅថា
ខេត្តយូណានដ៏ចម្រុះពណ៌
ពីអាកាសកម្ពស់៦សែនម៉ែត្រពីផែនដីក្នុងការទស្សនា
ខេត្តយូណានបានបង្ហាញទេសភាពដ៏ស្រស់ស្អាតដល់យពួកយើង
ទីក្រុងលីចាំងមានភ្នំជាប់គ្នាសរុប១៣ ហើយមានទឹកកកនិងព្រិលពេញមួយឆ្នាំ
រូបរាងវាហាក់ដូចជាសត្វនាគដ៏ធំ ហេតុនេះហើយបានជាត្រូវគេដាក់ឈ្មោះជា ភ្នំព្រិលយូលុង
នៅឆ្នាំ២០០៧ ភ្នំយូលុងបានក្លាយទៅជាតំបន់ទេសចរណ៍ថ្នាក់ 5A មួយ
ក្នុងក្រុមទីមួយទូទាំងពិភពលោក
ដល់បច្ចុប្បន្ននេះ បានទទួលភ្ញៀវទេសចរលើស៥០លាននាក់
ក៏ប៉ុន្តែនៅខេត្តយូណានមានបឹងជាច្រើនសុទ្ធតែហៅថា
ហៃ (ហៃក្នុងភាសាចិនមានន័យថាសមុទ្រ)
នៅជាយក្រុងដាលីមានបឹងទឹកសាបធំទីពីរនៃខេត្តយូណាន — អឺហៃ
ភ្នំឆាំងសាននៃទីក្រុងដាលីមានកូនភ្នំចំនួន១០ មើលទៅពិតជាអស្ចារ្យណាស់
ទេសភាពឆាំងសាននិងបឹងអឺហៃពិតជាស្រស់ស្អាត
ខេត្តយូណានមិនគ្រាន់តែមានទេសភាពធម្មជាតិគ្រប់បែបយ៉ាង
ថែមទាំងមានវប្បធម៌ជនជាតិដ៏ចម្រុះពណ៌
ទូទាំងខេត្តយូណានមានជនជាតិភាគតិចចំនួន២៥
ជនជាតិទាំងអស់ហាក់ដូចជាផ្លែទទឹមអោបជាប់គ្នាដោយជិតស្និទ្ធ
ដើម្បីពួតដៃជាមួយគ្នាឈានទៅជីវភាពរស់នៅធូធារ
នៅផ្នែកខាងលើបឹងទានឆឺគុនមីញ
នៅតំបន់ការពារប្រភពទឹកនៃទំនប់សុងហ័រ អាចមើលឃើញដើមឈើពណ៌ក្រហម
កាលពី១០ឆ្នាំមុន ទីក្រុងគុនមីញបានចាប់ផ្តើមការជួសជុលអេកូឡូស៊ីនៅក្នុងតំបន់
ដោយដាំដុះ ដើមឈើmetasequoia
ឥឡូវនេះ ក្នុងតំបន់ការពារមានដើមឈើបែបនេះកាន់តែច្រើន
បក្សាបក្សីកាន់តែច្រើន ភូមិកាន់តែស្អាត
ទន្លេកាន់តែថ្លាល្អ បរិស្ថានអេកូឡូស៊ីកាន់តែល្អប្រសើរ
ជារៀងរាល់ឆ្នាំដល់រដូវរងា មានសត្វរំពេរជំពុះក្រហមរាប់ម៉ឺនក្បាលពីភាគខាងជើង
ហើរដល់ទីក្រុងគុនមីញ
ដើម្បីឆ្លងរដូវរងារជាង៣០ឆ្នាំដោយជាប់គ្នា
ដោយសារទីក្រុងគុនមីញមានអាកាសធាតុក្តៅស្រួល
តំបន់ដីសើមបឹងទានឆឺមានអាហារដ៏សម្បូបែប
ដែលបានផ្តល់បរិស្ថានយ៉ាងល្អប្រសើរសម្រាប់សត្វរំពេរជំពុះក្រហមឆ្លងកាត់រដូវរងារ
ចំពោះទីក្រុងគុនមីញនិងភ្ញៀវទេសចរស្រឡាញ់ ទស្សនា និងចិញ្ចឹមសត្វរំពេរជំពុះក្រហម
បានក្លាយទៅជាគំរូដែលមុនស្សនិងធម្មជាតិរស់នៅដោយសុខដុមរមនា
ក្រោយពីបុណ្យចូលឆ្នាំថ្មីចិនក្នុងរៀងរាល់ឆ្នាំ ស្រុកឡូភីនដូចជាលាបពណ៌លឿន
មានផ្កា rapeseed flower ជាង៥០ពាន់ហិចតាបានរីកយ៉ាងស្គុះស្គាយ
ភ្ញៀវទេសចរដើរក្នុងសមុទ្រផ្កា
ហាក់ដូចជាក្នុងពិភពរឿងនិទាន
ក្រោយពីបានភ្ជួរដីនារដូវផ្ការីក
ដីស្រែជម្រាលហានីនៃមណ្ឌលស្វយ័តហុងហឺរាប់ពាន់ជាន់មានកម្លាំងរស់រវើកនិងខៀវស្រទំ
នេះជាស្នាដៃដែលទុកដល់ឥឡូវនេះពីជំនាន់មួយទៅជំនាន់មួយទៀតដោយជនជាតិហានីចម្លាក់ដី
ក៏ជាប្រាជ្ញារបស់មនុស្សសម្របនិងកែច្នៃធម្មជាតិ
នៅឆ្នាំ ២០១៣ ដីស្រែជម្រាលហានីហុងហឺត្រូវបានដាក់បញ្ចូលក្នុង
បេតិកភណ្ឌវប្បធម៌ពិភពលោក
អ្នកបកប្រែ៖ លីហ្សា